EVİM VE EŞYALARIM

         Eşyalarımı, hepsini sınıflandırdım.Koyduğum yeri bulmak ve hayatını kolaylaştırmak için. Monoton bir iş gününde bulamamak hızlı akışkan sürümlü duygularımda bir kaynama yapar öfkemi kamçılar. Günümü İzmir Marşı ile başlatıp Mehter Marşı ile bitirmeme sebep olur.

       Unutkanlık bilinçli bir şey değil tabi ki bana verilen en büyük hediye,  bana göre bir nimet neden mi? Karşındaki insanların sana karşı olan olumsuz söz dizilerini unutuyorsun söze söz ile karşılık vermek istediğinde o bana ne söylemişti ki deyip unutuveriyorsun ilişkilerin kopma hızını artıran bir negatif etki gibi görünse de bana göre hayırlı bana göre olumlu

        Evim çok sade çok sakin çok ahenkli eşyaların zulmüne uğratmıyorum kendimi. Az öz eşya bana kalan bolca zaman bir de eşyaların kölesi olmak onların temizliği ile zaman geçirmek eşya ile değer verilen insanlardan olmak hayır, hayır, bunlar da bana göre değil. Bana temiz mis gibi aydınlık kokan pırıl pırıl fikirlerinle gel. Bana huzur veren, beni dindiren ruhumun gıdası gözümün nuru evim bana asudeliğinle gel. Benim huzurum sukutu divanım, benim sessiz durağım benim ışık cümbüşüm bana beni anlat onlara anlat. Bir eşya bir eski eşya seni alır götürür eskilere. ‘’Bana her şey seni hatırlatıyor.’’ Bana kötü anısı olan eşyalar onların benzerlerinin dahi hepsini at gitsin, at gitsin eskimişse at gitsin, kırk kilitli sandıkta kilitlediğin ne varsa duygularına bir kıvılcım bir titreşim getirmesin. İşte bu yüzden sadelik güzeldir.